vrijdag 12 maart 2010

Ileanore


Dit is Ileanore in de herfst van 2008. Deze foto heb ik speciaal gemaakt omdat we in een weemoedige bui waren: ze was al zo oud en had zoveel pijn aan haar poot, ze zou vast de winter niet overleven. Wel had ze het gezellig met een hele club in de wei dus we kregen haar met geen mogelijkheid daar weg. Na een week of wat hebben we de hele club naar een ander weiland verplaatst, Ileanore er hinkepotend achteraan gestrompeld, waar we haar op een gegeven moment met een list hebben weg gelokt.

Dat was nog niet makkelijk want ze wilde helemaal niet weg! Met lekkere korreltjes, lief lokken, met barse stem en een pets op haar billen, uiteindelijk met een touw en een halster trekkend hebben we haar binnen gekregen.

Daar op een lekker strobedje konden we tenminste eens goed naar haar poot kijken en haar nagels knippen. Ze is de hele winter fijn vertroeteld, als een koningin lag ze op haar bed en kreeg de lekkerste aardappeltjes en het beste hooi, want ja, je kon haar eigenlijk wel de moeder van de hele veestapel noemen. Wie stamt er niet af van Ileanore?
Naarmate de winter vorderde ging het steeds beter met haar. We knepen elkaar eens in de handen; zal het weer helemaal goed komen met haar? En dan? We hadden ons al mentaal voorbereid dat ze hier bij ons, van ouderdom zou sterven maar als ze weer goed zou opknappen moest ze misschien ook maar verkocht worden?
Moeilijke dilemma's maar zover was het nog niet. Eerst kwam het voorjaar en is Ileanore lekker weer naar buiten gegaan! Niet naar de moeilijke weilanden waar ze ver moest lopen, maar gezellig rond het huis. En weet je, aan het einde van de zomer kon ik haar niets eens meer snel herkennen, zo dik was ze geworden en zo vief en vrolijk! Ze leek geen dag ouder dan haar kleinkind die met een kalfje in dezelfde groep liep.
En nu staat ze weer op stal, we zijn onze weemoedige bui van ruim een jaar geleden alweer bijna vergeten. Misschien zelfs wel helemaal want begin januari kwam de mededeling: 'Ileanore was tochtig en ik heb haar maar geinsemineerd'. Wat? Ja hoor: ze mocht nog eens moeder worden.
Vandaag is er iemand met een echo-apparaat gekomen om te checken welke koeien er allemaal drachtig zijn en zijn mond viel open toen we vertelden dat Ileanore 17 jaar is. En mooi drachtig dus! Wat een geweldige en sterke koe, zij verdiend een ereplekje in het fotoboek.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten

Laat gerust je reactie achter!