Gisteren hebben we Claudia geinsemineerd. Nou is dat niet zo'n bijzondere mededeling want in de winterperiode zijn we bijna elke dag wel aan het insemineren. En dat 'we' is ook vrij veel gezegd, het komt erop neer dat vriendjelief het insemineren doet en ik erbij sta om, als de koe onrustig is, de staart in bedwang te houden en rustgevend over de rug te kroelen.
Claudia was gisteren erg rustig dus ik stond een beetje voor Piet Snot in het donker in de mest te kijken hoe het ging. Genoeg tijd om eens wat te mijmeren!
Toen ik vorig jaar november net hier woonde, hebben we een 'jeugdhonk' gemaakt voor een stel kleine kalfjes, waaronder Claudia (en Draco, het stiertje dat laatst zomaar dood lag, en Dauwe het gekke stiertje dat niet door het voerhek durfde te eten, en Diddl het vechtersbaasje die een manke poot had net op het moment dat er een veehandelaar kwam kijken)
Het jeugdhonk was in de oude stal, ik heb het grut dus leuk zien opgroeien! Claudia was 1 van de eersten die te dik was om door de opening te kunnen, met andere woorden: ook groot genoeg om met 2 vriendjes in een hok apasrt te staan. Die twee vriendjes waren mannetjes dus toen Claudia voor het eerst tochtig was, schoot ik in de stress; bang voor een tienerzwangerschap.
Later ging Claudia met wat vriendinnen naar buiten, nog wat later werd de groep vergroot tot de 30 pinken waar de stieren van de buurmannen zo dol op waren.
En nu is ze dus al groot genoeg om drachtig te raken!
Toen ik dit aan vriendjelief vertelde was zijn reactie: maar je kent Claudia helemaal niet als pasgeborene. Nee, ik denk dat als de eerste waar ik de geboorte bewust van heb meegemaakt zelf gaat bevallen, ik emotioneel ga worden!
'The circle of life.......'
Geen opmerkingen:
Een reactie posten
Laat gerust je reactie achter!